Bizler Amasya Barosu Kadın Hakları Komisyonu gönüllü avukatları olarak her gün neredeyse aleni hale gelmiş kadın cinayetlerine dur demek istiyoruz.
Adına sevgi, kıskançlık ve erkeklik denilen gayri ahlaki dürtü ile yapılan insanlık dışı suçlara karşı dayanacak gücümüz kalmamıştır. Bu suçun failleri kadar susanlar, üç maymunu oynayanlar, görmeyenler, duymayanlar, konuşmaktan bile korkanlar, konuşurken ama kadının o saatte dışarıda ne işi vardı, üzerine ne giyinmişti, nasıl güldüğüyle ilgili ama, fakat cümleleri kuranlarda bu suçun ortağıdır. Bugüne kadar öldürülen bütün kadınların kanları elinizdedir.
Eril zihniyetin kadına bakış açısındaki sığlığın sona ermesini ve toplumun kanayan yarası olan kadın cinayetlerinin son bulması için artık daha ciddi önlemlerin alınması gerektiği ortadadır.
Her güne yeni bir kadın cinayeti haberi ile uyanıyoruz. Katillerimiz eşlerimiz, babalarımız, oğullarımız, sevgililerimiz. Katillerimizin sadece adı değişiyor, uğradığımız şiddetin sonu yok ve sonumuz hep ölüm. Öldüğümüzde dahi yaşadığımız şiddet ve istismarın sonu gelmiyor. Fotoğraflarımız, özel hayatlarımız, isimlerimiz açıkça bütün sosyal medya mecralarında, gazeteler ve haber bültenlerinde sergileniyor buna karşın katillerimizin adını vermeyip fotoğraflarını buzlandırıyorsunuz. Yaşarken uğradığımız şiddet yetmiyor öldürüldüğümüzde de devam ediyorsunuz. Bu ülkede yaşayan bütün kadınlar birbirimize görünmez zincirlerle bağlıyız. Birimiz güvende değilsek hiçbirimiz güvende değiliz. Bu nedenle son günlerde varlığı tartışmaya açılan İstanbul Sözleşmesini uygulamak devletin görevidir. Sözleşme ile taraf devletler şiddetin önlenmesinde yükümlüdür.
Sözleşme cinsiyet temelli şiddete maruz bırakılan herkesin güvencesidir. Sözleşmenin metninde Nahide Opuz’un annesinin Güldünya Töre’nin, Ayşe Paşalı’nın kanı var. Bu sözleşmenin temelinde Cerenlerin, Fatma Altınmakas’ın, Özgecan’ın, Emine Bulut’un, Pınar Gültekin’in kanı var. Devletler ilk önce yurttaşlarının yaşam hakkını sağlamak, korumakla yükümlüdür. Yaşam hakkı sadece ölmemek değildir, ölümle yüz yüze gelmemektir.
Hepimizin eşit ve özgür yaşamaya hakkı var. Ellerinizi kadınların üzerinden çekin.
İstanbul sözleşmesini uygulayın!!!
